Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Titlos

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Θεοφάνεια Κοκκινόγεια 2016

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Τrailer Made in Kokkinogia

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Ποντιακά Ζυμαρικά Σιρόν

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Σπήλαιο Πηγών Αγγίτη - Μααράς

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Μια Βόλτα στο Ποτάμι Κοκκινόγεια

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Μια Βόλτα στο Ποτάμι Κοκκινόγεια

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

ΣΕΒΑΣ.ΧΑΝΟΥΜ-ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Σεβάς Χανούμ- Μανώλης Χιώτης

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Καλοκαίρι.....

Καλές διακοπές!

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Περιφορά Εικόνας Αγίου Γεωργίου

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Φωτογραφία του 1958

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

PHOTOS OF KOKKINOGIA 2010

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Η αμαζόνα Σεβάς Χανούμ ( ΣΕΒΑΣΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ) Αδικημένη ερμηνεύτρια του εγχώριου μας ρεμπέτικου .




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΟΝΑ

Από όσα επίθετα της είχαν χαρίσει, αυτή διάλεγε μια λέξη -αμαζόνα, για να πει ποια είναι. Προφανώς δεν χόρταινε να είναι ελεύθερη και να ταξιδεύει πάνω σε άλογα πάθη. Ισως αυτή η λέξη που χρησιμοποιούσε για τον εαυτό της να ήταν η αιτία που δεν ηχογράφησε παρά μόνο ελάχιστα τραγούδια σε δίσκο.

Το 1983 διάβασα στην εφημερίδα πως η τραγουδίστρια Σεβάς Χανούμ είναι ανήμπορη και μένει στη Θεσσαλονίκη. Βρήκα από τον ΟΤΕ το τηλέφωνό της και πήγα το ίδιο απόγευμα που έφτανα στην πόλη. Εμενε στη Νεάπολη σε ένα δίπατο σπίτι - στον επάνω όροφο.

Το σπίτι της ήταν το σπίτι που οι Ελληνες έκτιζαν για να κλείσουν τα όνειρά τους. Παρελθόν και μέλλον στο ίδιο κάδρο. Κορδέλες από μαθητικά μαλλιά και φωτογραφίες από το Αμέρικα -Εδώ η Σεβάς Χανούμ παρακολουθεί την λιτανεία του επιταφίου στη Νέα Υόρκη, λάβαρα, σημαίες, γραβάτες, παλτά, κεριά και ιερείς να προηγούνται. Πίσω η Σεβάς με μαντίλι καλαματιανό.

Αρχισε αργά, καθώς ο καφές άχνιζε. Γεννήθηκα στα Κοκκινόγεια.από Πόντιους και ήρθαμε από την Σαμψούντα, το 1922, στη Δράμα. Βγήκαμε στον Πειραιά πρώτα, οι γονείς μου ήρθαν και έμειναν στη Δράμα. Εγώ γεννήθηκα το 1931. Είμαι από καλή γενιά. Σχολείο πήγα μέχρι την πρώτη δημοτικού. Ισα που έμαθα να γράφω το όνομά μου...

Τι χρειαζόταν τα πτυχία και τα αγγλικά; Αυτή ήταν αλλού ταγμένη. Γυναίκα και τραγουδίστρια τα χρόνια εκείνα ήταν επικίνδυνο πράγμα. Προχωρημένο. Ερχονται στη Θεσσαλονίκη, στη γειτονιά αυτή που μιλάμε. Τότε αλλιώς. Κι αρχίζει να ακούει τα λόγια των τραγουδιών από τα λόγια των ανθρώπων. Θέλει να είναι δίπλα στο μικρόφωνο και ξεκινάει -όπως όλες- από το «ελαφρύ» τραγούδι -η μίμηση της Δύσης.

Κάποια στιγμή φτάνει στα θηρία της πλατείας Βάθη, στο καφενείο του Μάριου, μπορεί εύκολα να κυλήσει στο θέμα των τραγουδιών -περιγράφουν μια τέτοια ζωή- αλλά αυτή δεν είναι για τα εύκολα. Είναι για τα δύσκολα. Οταν στου Τζίμη του Χοντρού η Νίνου δεν την θέλει δίπλα της, αυτή την χτυπάει στου Μάριου το καφέ. Δύο γυναίκες που τσακώνονται, σαν αγγείο στο μουσείο, δεύτερη αίθουσα, να φαίνεται από το φως του ήλιου. Τι σας έκανα και θέλετε να πεινάσω αφού μένω χωρίς δουλειά δίπλα σας; Λέει στη Νίνου, αυτή, μια ξένη στην Αθήνα.

Λένε πως κάπνιζε μακριά, χοντρά τσιγάρα με άνθη του Κακού. Πως ήταν ευέξαπτη και αγαπούσε τα μαύρα. Μοιραία θα γνωρίσει τον Καζαντζίδη. Παραλίγο να τον παντρευτεί. Το όνειρο κάθε γυναίκας τραγουδίστριας. Ενας Χριστός αυτός, Πόντιος, που έπεσε, όπως τα αγάλματα, στη γη. Και κει τον βρήκε. Πρόσωπο που μόλις έχει ξυριστεί και φτιάχνει στον καθρέφτη το μουστάκι και το στόμα μυρίζει κρασί και άνηθο.

Γνωρίζει τον Χιώτη και τραγουδά το «Φτωχοκάλυβο» -προτού δοθεί αντιπαροχή. Από όλα τα χρόνια αυτά κρατά κάτι ταφτάδες και ένα ζευγάρι μαύρα τακούνια και γυρίζει στην κάμαρή της, καθώς νέες φωνές, νέα συμβόλαια καίνε τα παλιά, δικά της. Ανασαίνει βαριά, κλαίει εύκολα, μιλά για τις αρρώστιες της. Το γραφτό της.

Ακόμα μια νύχτα την άκουσα να μου μιλάει από το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στον Πειραιά, όπου είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη, για τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ για το ρεμπέτικο. Η φωνή της γλυκιά, χαμένη μέσα σε μια παραζάλη, με το τηλέφωνο στο χέρι, με πήγε ένα ταξίδι αργά τη νύχτα.

Ζει άλλα επτά χρόνια και το Μάιο του 1990 από πτώση στην άσφαλτο -είχε βγει από του Παπανικολάου, άρρωστη ένα χρόνο εκεί - πήγαινε να φτιάχνει τα δόντια της, για να ξανατραγουδήσει, δεν άντεξε στη σκηνή, πεθαίνει.

Εγινεν η κηδεία της. Πτωχοτάτη. 30 άτομα. Η γειτονιά. Τρία στεφάνια. Το ένα του Δήμου Νεάπολης. Του Δήμου όπου ετελεύτησεν το βίο της αυτή η νυχτερινή αμαζόνα, Σεβάς Χανούμ, της οδού των αργών τραγουδιών που σβήνουν στο βάθος του δρόμου.ΕΝΕΤ.GR

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΟΜΟΡΦΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ

ΛΑΘΟΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΤΥΠΗΣΕΣ

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΟΙ ΠΑΠΑΤΣΗΔΕΣ........

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΟΚΚΙΝΟΓΕΙΩΤΩΝ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΙΤΑΝΟΣ-ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

ΚΟΚΚΙΝΟΓΕΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ......

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

ΚΟΥΜΠΑΛΙΣΤΑ

Η ΚΟΥΜΠΑΛΙΣΤΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΗΚΕ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟΓΕΙΑ ΤΟ 1927

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

ΠΑΝΑΓΙΑ

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008

ΠΗΓΕΣ 2008


Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008